Հիսուս Քրիստոսի Համբարձման տոն


ճամբորդություն դեպի շրջված երազ

Բարև ձեզ,  ես այսօր կպատմեմ իմ ճամփորդության մասին։Մենք դասարանով այցելեցինք Հենրիկ Մալյան թատրոն։  Այնտեղ դիտեցինք  Շրջված  երազ ներկայացումը։ Այդ ներկայացման հեքիաթները  գրել է Դոնալդ  Բիսեթը։ Մենք այդ հեքիաթները կարդացել էինքմ  և ներկայացումը մեզ շատ դուր եկավ, որովհետև ծիծաղելի էր։Ներկայացման ժամանակ դերասանները մեր կողմ նետեցին ինքնաթիրներ , և մենք շատ ուրախացանք։Ներկայացման հերոսները շատ էին, իսկ դերասանները հինգն էին։ Առաջին հեքիաթը փղերի ընտանիքի մասին էր։ Հայր փղիկը մոռացել էր իր տղայի ծննդյան օրը։ Կային նաև ոստիկան և ձի, որոնք  քրտնած ապակու վրա նկարում էին ծիծաղելի դեմքեր,   բայց մի օր նրանք  դադարեցին այդպեսի բաներ անել։Մի հեքիաթն էլ  մի Կկար անունով գոճու մասին էր, որը  խնդրում էր  կախարդական աղբույրից,   որ ինքը թռչել կարողանա։ Կախարդական աղբյուրը կարող էր օգնել, բայց չօգնեց, քանի որ Իկարը ցանկանում էր մնալ գոճի, բայց թռչել իմանար, իսկ աղբյուրը կարող էր նրան ուղղակի թռչուն դարձնել։ Բայց Իկարին օգնեցին իր ընկերները։ Իկարը թռավ օդ և հետո ընկավ ջուրը։

Ինձ դուր եկավ մեր ճամփորդությունը։

Եթե ես

Ի՞նչ կլիներ, եթե …
Եթե ես ուսուցիչ դառնայի,բոլորին դաս կսովորացնեի։
Եթե ես թռչել կարողանայի, կթռչեի։
Եթե ես մրջյունի չափ դառնայի,ինձ բոլորը կտրորեին։
Եթե ես նարինջ դառնայի, ինձ բոլորը կուտեին։
Եթե ես աղջիկ դառնայի, աղջկական մուլտֆիմ կնայեի։
Եթե ես հայտնվեի լուցկու տուփի մեջ,կվառվեի։
Եթե ես կախարդական փայտիկ ունենայի, ինձ կդարձնեի այնպիսին,  որ ամեն ինչ կարողանայի անել։
Եթե ես անտեսանելի լինեի, փող,ոսկի և ադմանդ կգողանայի։

В рамках проекта «Смышленый переводчик»

дом мама,папа

и дети возвращались по

лес дороге. Праздник продолжался, вокруг ликовала природа: пели птицы, сверкала на солнце зеленая трава, на пригорках и лужайках улыбка желтенькие веселые цветы мать-и-мачехи. В светлой березовой рощице и у Серебряного колодчика цвели снежный цветок, похожие на беленькиечицтый колокольчики.

– Христос воскресе! – сказал

Таня, поцеловала Катеньку и пожертвованный  ей розовый яичко с нарисованным на нем синий подснежником.